Het ripple-effect: hoe een nare bevalling vaak leidt tot minder binding met je baby

je bevalervaring bepaalt de band met je baby

Vrouwen die positief terug kijken op hun bevalling ervaren een sterkere band met hun kindje. Dat komt omdat ze in contact staan met zichzelf en hun emoties en vanuit hun gevoel gemakkelijk verbinding kunnen maken met hun baby. Vrouwen die ontevreden of traumatisch op de bevalling terugkijken kunnen dat niet. Hun hoofd en systeem zit vol met (heftige) onverwerkte ervaringen en emoties. Het herstellen van de bevalling en het zorgen voor de baby neemt bijna al hun tijd in beslag en daarnaast besteden ze veel tijd en energie aan hun pijnlijke herinneringen aan de bevalling, die ze vaak wegstoppen. Ze voelen zich somber, verdrietig of niet zichzelf en kunnen vanuit die plek maar moeilijk contact maken met hun baby.

Verbinding met zijn ouders is voor een pasgeboren baby heel belangrijk. Want om zijn eigen emotionele systeem te reguleren is een baby afhankelijk van zijn ouders. Door je als ouder(s) emotioneel op je baby af te stemmen, leert je baby zichzelf te kalmeren bij stress. Als een baby niet kan afstemmen op een ouderfiguur – bijvoorbeeld vanwege een onverwerkt trauma – dan kan dat leiden tot moeilijkheden in de emotionele ontwikkeling van de baby en/of in de hechtingsrelatie.

Om zich veilig te kunnen hechten, moet een baby kunnen rekenen op een hechtingsfiguur (bijna altijd de ouder(s)) die hij kan vertrouwen, die er voor hem of haar is wanneer de baby iets nodig heeft en die zijn of haar best doet om te voorzien in de behoefte van de baby. Door je kind te observeren, aan te voelen en te horen én daarin te ondersteunen biedt je je kind de veiligheid en de emotionele stabiliteit die het zoekt en nodig heeft. Om zo uit te groeien tot een mens dat na verloop van tijd zelf voor de regulatie van stress en emoties kan instaan en vanuit daar betekenisvolle relaties aan kan gaan met anderen.

Om dit als ouder te kunnen moet je eerst en vooral ‘responsief’ zijn: wat betekent dat je emotioneel toegankelijk en empathisch bent door met je baby mee te voelen. Daarnaast moet je als ouder ook ‘reflectief’ zijn: je moet inzicht hebben in je eigen verleden en in je eigen emoties om te kunnen inschatten wat bepaalde reacties van je baby met jou doen. Je wilt immers op de juiste manier reageren op de situatie en niet impulsief vanuit een misplaatst oud patroon.

Dat laatste is voor iemand met een negatieve bevalervaring moeilijker. Er is geen plaats en ruimte om je eigen emoties te voelen, laat staan om voor de emoties van je kind te zorgen. Wie met een trauma zit, moet harder werken om een goede hechtingsrelatie met haar baby aan te gaan en dat is uitermate belangrijk voor de ontwikkeling van je kind. Als ouder(s) snel opmerken dat je last hebt van een negatieve bevalervaring waardoor je er niet volledig kunt zijn voor je kind en hiermee aan de slag gaan is daarom cruciaal.

je bevalervaring bepaalt de band met je baby

Een goede voorbereiding op de bevalling vergroot de kans op een positieve bevalervaring. Door duidelijke te communiceren hoe je begeleidt wilt worden en wat je verwacht van de zorgverleners die bij je bevalling aanwezig zijn pak je de regie. Je keuzes kun je vastleggen in een geboorte- en verbindingsplan waarbij het uitgangspunt is dat alles wat je beslist rondom de geboorte en de eerste tijd daarna de ouder-kindrelatie bevordert. Binnenkort vind je dit plan terug in de shop op mijn website!