fbpx

Geboorteverhalen

 

Donderdag vroeg in de morgen begonnen de golvingen, ze kwamen ongeveer om het kwartier maar zakten tegen de morgen af tot 1 of 2 x per uur. De hele dag bleef dit zo. Mijn man is gewoon gaan werken en de oppas heeft dochter opgehaald zodat ik wat kon rusten. Ik heb geslapen en een film gekeken, heerlijk ontspannen. Om 17 uur zette het wat meer door. Dochter werd een uur later weer thuis gebracht, mijn man was er tegen 19 uur. Dat was even pittig. Ik had om 17 uur besloten het bad maar vast op te blazen want hij zou daar waarschijnlijk weinig tijd voor hebben. Tegen de tijd dat hij thuis kwam had ik het pittig want met alles om me heen kon ik niet de ontspanning in. Ik ben toen onder de douche gegaan en dat ontspande fijn. Na het douchen ben ik op bed gaan liggen om de ontspannings CD te luisteren. Het was fijn om mijn lichaam en geest deze rust te gunnen. Omdat ik de baby al een poosje niet gevoeld had besloot ik dat het tijd was de vk te bellen inmiddels 20 uur. Die was er vrij snel en luisterde het hartje. De harttonen waren vrij hoog dus ze bleef even om later nogmaals te luisteren. Tegen de tijd dat ze weer wilde luisteren werden de golvingen steviger en kon ik op bed de ontspanning niet meer vinden, de harttonen waren prima. Het was inmiddels negen uur en ik ben toen naar beneden gegaan waar het bad klaar stond. Heerlijk om in bad te gaan. Tot een cm of 8 (schat ik) kon ik me goed ontspannen met de diepe ademhaling. Daarna kreeg ik het moeilijker en kon ik de ontspanning niet meer vinden. Het ging erg snel, ik vond het heel fijn dat ik door de vorige bevalling wist hoever ik ongeveer was. Het was hele mooie ervaring om goed te kunnen voelen hoever de baby gedaald was. Ik kon eerst de vliezen voelen die 10 min voor de geboorte spontaan braken en later het hoofdje en de haartjes. De vk kon de harttonen al een tijdje niet vinden en stimuleerde me om wat harder mee te persen en hurkhouding aan te nemen. Ik voelde de baby verschuiven toen ik van houding veranderde en met de volgende golving werd het hoofdje geboren. Ik voelde het hoofdje bewegen (spildraai?) en wachtte rustig op een volgende golving om het lichaam geboren te laten worden. De baby was erg slap en de vk navelde meteen af om hem mee te nemen. De placenta is er binnen een kwartier moeiteloos uit gekomen en nadat de baby goed ademde heb ik hem een hele poos op de borst gehad waar hij nog een hele poos gehuild heeft. Voor mij was het een droombevalling, de bevalling ging zo snel dat was erg motiverend voor mij. De vk heeft erbij gezeten en de natuur zijn gang laten gaan. Ze heeft me op geen enkel moment gestoord in het proces en was er zodra nodig, ik ben haar erg dankbaar en zij vond het een prachtige ervaring. Ondanks ik het laatste stukje heel pittig vond vond zij het juist erg rustig verlopen. Ik wilde de affirmaties steeds op de achtergrond horen dat vond ik erg rustgevend en soms pikte ik er weer wat uit op om positief verder te denken.

Anoniem

In 2011 is onze oudste zoon geboren. Dit gebeurde thuis en was een mooie geboortereis die in totaal 12 uren duurde. Al kan een volgende geboorte heel anders gaan, deze 12 uren had ik voor de geboorte van onze 2e zoon als richtlijn genomen. De geboorte van onze oudste zoon was heel goed gegaan en ik had er niet echt iets op aan te merken, totdat ik 1,5 jaar na zijn geboorte het boek ‘Vrije Geboorte’ las. Wat een prachtig boek. Door het lezen van het boek begreep ik hoe mijn lichaam gereageerd had en hoe het een volgende keer nog mooier zou kunnen gaan. De volgende keer zou ik niet/minder laten toucheren en wilde ik ook niet de vliezen laten prikken als de golvingen even rustiger werden. Toen ik op 17 december rond 5.45 uur wakker werd met menstruatieachtige krampen wilde ik eerst aanzien of het nu echt zou doorzetten. De krampen zetten door en terwijl mijn man zl klaarmaakte voor de opvang hing ik op verschillende plaatsen in het huis en paste de ademhalingstechnieken toe. Aan tafel zitten met hen lukte echt niet en lopen voelde ook heel heftig. “Eerst zl maar de deur uit” dacht ik. Toen zl naar de opvang werd gebracht heb ik nog even mijn rust gepakt met de HypnoBirthing CD. Wat ik voelde was al behoorlijk intensief voor de start van de geboortereis en ik had de CD nodig om tot mezelf te komen en in mijn cocon te keren. Tegen 8.00/8.30 uur was mijn man weer thuis. Intussen was ik veel op de wc, dat vond ik een prettige plek/houding. Verder ging ik een keer onder de douche en hing ik regelmatig over de bal. De ademhalingstechnieken kon ik goed toepassen. Ik gebruikte steeds 4 diepe ademhalingen om de golven op te vangen, waarbij ik de golf steeds voelde aanzetten terwijl ik ruimte maakte in mijn buik. Heel mooi om te voelen. Ik kwam voor mijn gevoel maar niet echt diep in mijn cocon – wat ik voelde was best intens en in mijn beleving had ik dat tijdens de vorige geboorte pas veel later en zat ik toen echt in een roes. Lopen was bijvoorbeeld te heftig, zl drukte dan veel te zwaar naar beneden. De hele tijd was ik wel volledig ontspannen en was/leek ik heel rustig. Om 10 uur besloot ik mijn man (voor hem was dit het startschot van de bevalling) toch te vragen om de vk rond 11uur te laten komen om de stand van zaken te bepalen. Mijn hoofd zei dat ik net begonnen was (vorige geboorte duurde immers 12 uren en ik wilde de vk er niet te vroeg bij hebben) en mijn gevoel zei dat het al best intens was en ik al een heel eind was. De vk kon echter niet rond 11uur en zou meteen langs komen om te kijken. Vooruit ik stemde daarmee in – ik was nog steeds niet zeker of het niet veel te vroeg was. Vervolgens hielp mijn man mij naar de wc en daar knapten mijn vliezen heftig en kreeg ik meteen persweeën. Gelukkig stond de vk beneden al voor de deur (we wonen 2hoog). Ik zei dat de baby nu zou komen en vroeg waar ze mij wilde hebben – ik was nog op de wc. Het liefst op bed. Het hoofdje stond intussen al en zo ‘liep’ ik naar het bed. Eerst op bed nog een perswee op handen en knieën tegemoet ademen, die houding voelde goed. Ze kon het hartje echter niet horen dus wilde ze me graag op de rug hebben en bij de volgende perswee wilde ze de baby geboren laten worden. Ik voelde zelf ook de noodzaak – het ging allemaal erg snel en ik voelde dat het allemaal wel heftig was voor de baby. Vandaar dat ik met de volgende golf mee hielp met als gevolg dat Finn met een flinke vaart ter wereld kwam. Hij moest wel even bijkomen, maar hij was er onze lieve zoon! Om 10.23 uur geboren! De placenta volgde spoedig en daarna konden we heerlijk genieten met zijn 3-en. Eind van de middag kwam grote broer thuis die opslag verliefd was. Wat prachtig! Wat een mooie geboorte was het en wat is het super om nu met zijn 4-en te zijn.

Jolanda

 

Helaas kon ik door medische redenen niet meer thuis bevallen… wat baalde ik daarvan. Wij hadden zo’n ideaalbeeld hoe wij de bevalling graag wilden zien, maar helaas. Ondanks een ziekenhuisbevalling hebben wij wel onze wensen kenbaar gemaakt in ons bevalplan aan alle verpleegkundige, verloskundige en gynaecologen. Natuurlijk is het een concept, als er wel ingegrepen moest worden dan moesten wij ons overgeven. Mijn bevalling heeft 17 uur geduurd. Tot 10 cm ontsluiting heb ik alle golvingen (weeën) zelf opgevangen, zonder pijnmedicatie of ruggenprik, waar ik ook echt op tegen was. Ik zat heerlijk op een geboortebal de golvingen (weeën) op te vangen, had rustige muziek op de achtergrond en Gerrit masseerde mijn rug met lavendelolie. Wij kregen rust en ruimte, niemand stoorde ons. Alleen als het echt nodig was. Tijdens de uitdrijvingsgolvingen (persweeen) heb ik een morfinepompje gehad want ik was helemaal uitgeput. Ook doordat ik de hele nacht op was door de bevalling. Ondanks het pompje, was het een kalme en rustige bevalling. Het herstel is ook snel gegaan. Nynke, nogmaals ontzettend bedankt voor je lessen, inspiratie en steun. Niet alleen over de bevalling, maar ook jouw kijk op vaccinaties zijn onze ogen goed open gegaan”.

Maria

Na een ontspannen en een, op behoorlijke misselijkheid in het begin na, ongecompliceerde zwangerschap was het na 40 weken en 6 dagen zover: ‘s-nachts om 03.00 begonnen de weeen. De avond ervoor waren we samen nog naar een evenement geweest en had ik nog de hele avond gestaan, we lagen eigenlijk net een paar uur op bed.

Mijn man wakker gemaakt, het drong allemaal nog niet echt tot hem door. Samen hebben we een tijdje de weeen getimed. Het was direct wel duidelijk dat het weeen waren maar ze waren goed op te vangen. Om ongeveer 05.00 hebben we gebeld met mijn nicht die bij de bevalling zou zijn, op haar advies ook direct de verloskundigenpraktijk gebeld. Ik was erg blij dat ik hoorde dat de verloskundige die we het meeste gezien hadden tijdens de controles ook degene was die dienst had, dat gaf meteen een vertrouwd gevoel. Om 06.00 kwam de verloskundige voor het eerst langs, er was toen 1 cm ontsluiting alles was nog vrij rustig, we konden af en toe wat hazenslaapjes doen tussen hier en daar toch nu wel een heftiger wee. Het viel me eigenlijk direct op hoe weeen af kunnen nemen in de beginfase als er iets gebeurd, bv iemand die de kamer in komt, ik had dan toch nog wat het gevoel dat visite ontving, en op een of andere manier zakten de weeen dan tijdelijk even af. Om 12.00 kwam de verloskundige weer even kijken. Er was op dat moment 2 cm ontsluiting, ik kon nog steeds goed rustig blijven werden de weeen wel intensiever. Tussendoor kon ik steeds heel goed ontspannen. Eten was wel lastig, in de beginfase heb ik ongeveer 3 keer overgegeven, en zelfs een glaasje drinkbouillon bleef niet binnen. Ik had wel veel dorst en heb steeds veel water gedronken.

Vooraf had ik bedacht dat het vast prettig zou zijn om even te douchen in het begin of om op de geboortebal te zitten. Dat heb ik beide gedaan, maar ik wist niet hoe snel in weer in bed moest komen want door beide werden de weeen ineens ontzettend heftig. Tijdens de weeen drukte mijn man op de acupunctuur punten onder in de rug, hier had ik heel veel aan, enerzijds afleiding en verleggen van de focus, maar ook zeker het gevoel van verdoving.

Om 14.00 kwam de verloskundige weer voor een controle langs, er was nu 4,5 cm ontsluiting en vanaf dat moment ging alles wat sneller, het was nu duidelijk dat onze baby vandaag echt geboren zou worden! Op dat moment kon ik het nog niet geloven.

Om 15.00 kwam mijn nicht weer langs, zij belde eigenlijk vrijwel direct de verloskundige want ze had het idee dat ik al persdrang had, zelf had ik dat besef totaal niet ik was erg in mezelf en eigenlijk alleen bezig met het opvangen van weeen. Ik had steeds twee rustige weeen die ik eigenlijk zo voorbij kon ademen, gevolgd door een echt heftige wee, tijdens deze wee hielp de druk in de rug en ook het maken van geluid, op een of andere manier ontspannen dan je spieren en is het toch te doen. Tussen de weeen door kon ik nog steeds heel goed ontspannen, het was steeds net alsof ik even weg was, een soort van time out kon nemen. Het besef van tijd was ook heel anders, het voelde soms alsof ik wel 20 min had geslapen tussendoor, terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo was.

Om 16.00 was de verloskundige er weer en ze is ook niet meer weggegaan, de laatste fase van de geboorte was al aangebroken en om 16.15 begonnen de persweeen. Deze voelden best scherp aan, ik kon het meest heftige moment heel rustig voorbij laten gaan, en daarna heel gecontroleerd meewerken. Soms koos ik er ook even voor om gewoon een wee voorbij te laten gaan om even op adem te komen. Tijdens deze fase was nog steeds een heel groot gevoel van controle over het hele geboorteproces en ik heb me tijdens de gehele geboorte ook niet 1 keer vermoeid of uitgeput gevoeld.

Om 17.00 was het zover, onze kerngezonde en super-alerte dochter werd geboren. Ze had meteen de oogjes open en keek ons recht aan. Wat een onbeschrijfelijk moment! Mijn man kon haar aanpakken en legde haar bij mij op de buik. Het duurde even voordat we wisten dat het een meisje was, we waren zo in het moment. Mijn man heeft het laatste stuk van de geboorte als prachtig ervaren, hij was heel emotioneel maar daarbij een goede hulp voor mij en de verloskundige. We hebben echt genoten van dit speciale moment, we zijn na de geboorte wel een uur heerlijk met zijn drieën geweest om bij te komen voordat alle controles werden uitgevoerd, heel bijzonder.

Het was heel fijn om de bevalling zo samen thuis in onze eigen omgeving te ervaren, we wilden dat ook maar hadden wel het realisme dat wanneer het nodig was we direct naar het ziekenhuis zouden verkassen. We hadden ons er dus nog niet op vastgepind, maar echt prachtig om dit zo thuis in je eigen ontspannen omgeving mee te kunnen maken.

Anoniem

Afgelopen zondag is onze dochter geboren. Het was een bijzondere bevalling, maar als ik vooraf zou weten dat het zo zou gaan had ik er voor getekend. Ik werd van zaterdag op zondag nacht om 1:15 uur wakker met een onrustig gevoel. Langzaam kwamen daar lichte golvingen bij. Was een beetje aan het twijfelen of dit nou het begin was van de bevalling. Om 2:45 toch maar mijn man wakker gemaakt en 3:15 besloten de verloskundige te bellen. Zij was hier gelukkig al een half uurtje later. Toen ze hier kwam bleek ik al 9 cm open te zijn en was het niet meer mogelijk om naar het ziekenhuis te gaan. Een seconde paniek, maar door alle hormonen in mijn lichaam en mijn rustige ademhaling kon ik mij hier goed aan overgeven. Hele huiskamer werd verbouwd en onze eettafel met een matras erop werd mijn bevalbed. Echt zo bizar! De verloskundige heeft (in overleg) mijn vliezen gebroken en toen kwamen er zwakke persweeën. Te weinig om mijn lichaam zelf de bevalling te laten doen, dus heb toch wel veel zelf moeten persen. Om 6:42 uur is onze kleine meid ter wereld gekomen. Echt snel, in 5,5 uur dus. Het blijkt dat ik een weeën zwakte heb gehad en daardoor het hele proces van openen bijna niet gevoeld heb en ook tijdens de volgende fase te weinig persweeën had. Maar gelukkig is alles helemaal goed gegaan. Ik heb veel gehad aan mijn ademhalingsoefeningen die ik tijdens de hypnobirthing cursus heb geleerd en was gedurende de bevalling heel kalm. Het is zo anders gegaan dan ik in mijn geboorteplan had, maar toch ben ik er heel blij mee. Alles is in overleg gegaan en we hebben duidelijke keuzes kunnen maken tijdens de geboorte.

Ik wil Nynke heel erg bedanken voor de gegeven cursus. Ze is zelfs, toen wij een keer niet konden, bij ons thuis geweest voor een inhaalles. Deze cursus is voor iedereen geschikt. Je haalt er de dingen uit waar jij je goed bij voelt en de dingen die niet bij je passen laat je gewoon voor was het is. De regenboogontspanning die je al een hele tijd van tevoren gaat luisteren is echt geweldig en dit heeft mij erg geholpen om mij ontspannen door de bevalling heen te leiden (terwijl ik het niet eens aan het staan tijdens de bevalling).

Anoniem

 

 

 

X

Wachtwoord vergeten?

Word lid